Notaların Kanatlarında Elazığ
Doğan Sever
Manas Yayıncılık, 2019, s.592, Elazığ







        Çocukluğum sokakta çocuk oyunları oynamakla geçti. Ancak o yıllarda çanaktan yapılı halk tabiriyle “dömbek” dediğimiz darbukamı çalarak türkü söylediğimi dün gibi hatırlıyorum.
İlkokulun 5. sınıfındayken öğretmenimin de teşvikiyle yıl sonu okul müsameresine katıldım. Sergilediğimiz halk oyunları ile mahalli türküleri bizlere her zaman rahmet ve minnetle andığım Fikret Memişoğlu ve eşi Ayşe Memişoğlu öğretmişti.
Ortaokul 2. sınıftaydık. Boş geçen bir ders saatimizde okulumuz müzik öğretmeni merhum Ömer Teker sınıfa girdi. Beni bir yerlerden hatırlamış olmalı ki önce adımı soyadımı sordu, sonra da sınıf numaramı müzikal olarak söylememi istedi. 664 olan okul numaramı nota bilmediğim halde 6 ve 6 yı aynı sesle 4 rakamını da iki ses olarak pestan seslendirdim. Bana “Liseye geldiğinde müzik dersinden 10 numara alacaklı olduğunu hatırlat” diyerek bana takılmıştı.
Üniversiteye başladığım yıl Üsküdar Musiki Cemiyeti’nin faaliyetlerine katılmaya başladım. Üsküdar Musiki Cemiyeti, faaliyetlerini o tarihlerde Üsküdar iskelesi karşısında iki katlı, ahşap bir binada sürdürüyordu. Müracaatım, o tarihlerde cemiyetin başkanlığını yürüten Emin Ongan tarafından bizzat değerlendirildi. Emin Ongan Bey’den meşk, Şeref Çakar Bey’den nazariyat dersleri aldım. Kısa zamanda cemiyetin İstanbul Radyosu programlarında ve konserlerinde korist olarak da görev almaya başladım.
İstanbul’da öğretmenlik yaptığım 1968-1969 yıllarında Fatih semtinde bulunan İleri Türk Musikisi Konservatuarı Derneği’nde musiki derslerine devam ettim. O dönem, derneğin başkanlığını yapan Dr. Teoman Önaldı Bey’den meşk dersleri yanında ud dersleri de aldım.
1968 yılından itibaren, Elazığ Halk Eğitim Merkezi’nde yapılan musiki faaliyetlerine devam etmeye başladım. Bu çalışmalar esnasında Naci Sönmez ile tanıştım. 30 Eylül 1971 tarihinde Naci Sönmez’in öncülüğünde kurulan Elazığ Musiki Cemiyeti’nin kurucuları arasında yer alarak büyük bir onur yaşamış oldum. Bu müstesna dernekte İdari Müdürlük, Yönetim Kurulu Üyeliği ve 2002’den 2004 yılına kadar da başkanlık görevlerinin yanı sıra derneğimizin hazırladığı konserlerde solist ve ud icracısı görevlerinde bulundum. Udve ney öğretmeni olarak da çok sayıda öğrenci yetiştirmeye çalıştım.
Elazığ Musiki Cemiyeti benim adeta ikinci bir evim gibiydi. Hayatımda Musiki Cemiyeti’nin çok özel bir yeri vardır. Gerek Türk Hava Yolları’nda çalıştığım yıllarda, gerekse emekli olduktan sonra cemiyetin faaliyetlerinde her zaman aktif olarak yer almaya çalıştım. Her kademesinde severek ve isteyerek hizmet ettiğim bu güzide kültür yuvasına çok şey borçluyum.
Elazığ Musiki Cemiyeti’nde başlayan bestekârlık serüvenim, şehrimizin güzide kültür-sanat kuruluşu Manas Yayıncılığın gerçekleştirdiği büyük sanat-kültür faaliyetleri ile tekâmül gösterdi, aşama kaydetti.