Geçtiğimiz hafta Manas Şiir Günleri’nin 15.si gerçekleşti.
Amacı; mahalli ve milli kültürümüzü yaşatmak, mahalli
kültürümüzle milli kültürümüzü birleştirerek Elazığ’da edebi
bir muhit oluşturmak ve güzel Türkçe’mize hizmet etmek olan
Manas Şiir Günleri’nin bu haftaki konusu gönüllerimizin
sultanları öğretmenlerimizdi.
Hammaddesi insan olan, onu yoğurup şekillendirmek gibi
kutsal bir görevi omuzlayan öğretmenleri, bugün bu köşede
gizemini, gücünü ve coşkusunu aklın rüya âleminden koparıp
duygu suyunda yuduğu kelimelerden alan; yürekleri sevdayla
çarpan iç dünyamızın mimarları, Manaslı şairlere emanet
ediyorum. Görelim, gönül gözleri ile görenler nasıl
değerlendiriyorlar öğretmenleri ve onların kutsal mesleği
olan öğretmenliği?
Özlemim sana öğretmenim
Gözlerim hep seni arıyor
Bilmem
Şimdi nerelerdesin
Belki de
Şu aydınlanan göklerdesin.
…
Uzat o nurlu ellerini
Bir daha
Bir daha saçlarıma dokunsun
Rahmet ol
Bulut bulut in üzerimize
Susuz kalmasın çiçeklerin
Nakış nakış dökülsün ellerinden
O bitmez
Tükenmez hünerlerin.
Topraklar senden alsın bereketini
Çiçeklerin
Gene öyle kokular saçsın
Karanlıklar bir daha inmesin
Bir daha karartmasın aydınlanan ufuklarımızı.”
Evet, böyle sürüp gidiyor hocaların hocası Şükrü Kacar
Hoca’mızın şiiri. Bir değil ardı ardına tam üç şiir kaleme
almış sevgili hocamız. Her biri ayrı güzellikte, her biri
duygu yüklü. Ne diyelim Allah yüreğine ve kalemine sağlık
versin.
Kendisi de emekli bir öğretmen olan R. Mithat Yılmaz,
“Öğretmensem Eğer” adlı şiirinde öğretmenin nasıl olması
gerektiğini anlatıyor:
“Geceyi hakladım, kalktım.
Karanlığı akladım, bakın!
Tüm yollarım sabaha,
Öğretmensem eğer…
…
Düşündüm, kafa yordum.
Koştum, aradım, sordum.
İstedim daha! daha!
Öğretmensem eğer…
Öğretmenleri, şiir duruşları ile ilham kaynağı olarak gören
ve ona şiir yazmanın, onu anlatmanın zorluğunu dile getiren
şair Fadıl Karlıdağ:
“Açılsın gökyüzünün haritası
Evrenin karakutusu sende saklı
Seni anlatmak zor be öğretmenim.
Anla ki; şairler haklı
Bil ki şiirin hası sende saklı
Seni anlatmak zordur be öğretmenim.
Şiir duruşlum, ilham kaynağım,
Dicle gibi durgun, Fırat gibi çoşkun
Bozkır çiçeği can Anadolu’mun
Seni anlatmak zordur be öğretmenim…”
diyor. Ne diyelim bizce de zor tabii, bu kadar zorluğa
rağmen bütün zorlukları yenerek zoru başaran Türk
öğretmenini anlatmak.
H. Ergün Yılmaz, öğretmeni, sönmeyen meşale, eriyen mum,
yaprakları çevrilerek okunacak kitap, dert ambarı, çile
insanı, bahçıvan, mimar, irfan ordusunun neferi, kahraman
gibi sıfatlarla nitelendiriyor ve onları aydınlığın öncüsü,
kör düğümlerin çözücüsü olarak görüyor:
“Öğretmenim, can içre bir cansın,
Nereye baksam, orada varsın.
Diyemiyorsun bırakın yansın
Her güzellikte inan ki varsın.
…
Tebeşir elinde, tahta önünde
Üstümüze durmaz, ışık saçarsın.
İçten seviyorum, sanma dilimde
Yaramazı bile sever okşarsın.
Nusret Özgen, “Köydeki Öğretmenim” adlı şiirinde yıllar
öncesinde Köy Enstitüsü’nden mezun olup da köyüne gelen
öğretmeninin köyü, köylüleri ve kendisi için yaptıklarını
anlatmış, samimi ve içten gelen duygularla:
Her sabah beş derslik sınıfa merhaba derdi
Zamanının çoğunu eğitime verirdi
Tarladaki mahsulü okulun önüne sererdi
Yine de eksik olmazdı müfettiş.
…
Yıllar geçti çok şey değişti
Bir tek şey değişmedi öğretmenin hayatında
Karakaçanın kuyruğu gibi
Aziz öğretmenimin ekonomik hayatı.”
Ne diyelim görünen köye kılavuz gerekmiyor. Bize düşen
duyguları, köşemize taşımak.
Ve Saim Öztürk, Son zamanlarda öğretmenlere, yurdumuzu
aydınlatan bu fedakâr, cefakâr insanlara kalkan elleri,
onlara kurşun sıkacak kadar taş kalpli gözü dönmüş canileri
kınamak için sarılmış kaleme:
“Bayrak gölgesinde kabrin nurlanmış,
Seni vuran eller, kırılsın hocam.
…
Aşılmaz hisarsın, duygu dolusun
Hür yaşıyor bugün senle ulusun
Bayrağın uğrunda şehit olmuşsun
Seni vuran eller kırılsın
hocam”
Emekli bir memur olan Necati Demir de unutmamış
öğretmenlerini ve:
“Öğretmenim sensin benim onurum
Huzurunda tanzim ile dururum” diyor. Evet, Necati Demir bir
sen değil hepimizin bu yüce mesleğin mensuplarının huzurunda
tanzimle durmamız gerekiyor.
Ve bir avukat, Doğan Özdal o da öğretmenler günü ile ilgili
olarak duygularını kaleme almış:
Bu gün 24 Kasım,
Kutlu olsun öğretmenim.
Bu güzel anlamlı günün,
Mutlu olsun öğretmenim.
…
Ne söylesek az gelir,
Değerli öğretmenim.
Varlığınla yücelir,
Yurdumuz öğretmenim.” diyor. Biz de Yüreğine sağlık Doğan
Özdal diyoruz.
Her güzelliğin temelinde öğretmenleri gören Mehmet Şükrü
Baş, “Öğretmenim” adlı şiirinde söyle sesleniyor
öğretmenlere:
“Bir ışık doğuyorsa ufkumuza seherde,
Bilirim ki bir öğretmen vardır o yerde.
Seninle vücut bulur, gelecekteki neslim,
Seninle doğar güneş, seninle öğretmenim
Her güzellikte aşkın, sevgin var öğretmenim
Uzat da ellerini, yüz binlerce öpeyim.”
Zekeriya Bican, hayatında derin izler bırakan ve yıllar
sonra görüştüğü Edebiyat Öğretmeni Celal Meral’e ithaf etmiş
“Öğretmenim “ adlı şiirini.
“Geçen yaz İzmir’de gördüm sizi öğretmenim,
Apak olmuş saçlarınızla
Canlı bir tarih gibiydiniz
Yüzünüzde yılların çizdiği belirgin bir iz
Her kıvrımı taşıyor gibiydi binlerce giz
Bir ayrıcalık taşırdık, size öğrenci olmakla biz
Bir Tanrı vergisi olsa gerek, çok sevimliydiniz
Kendinizi bizlere bir baba gibi sevdirmiştiniz.”
Ve yeni kuşaktan iki genç şair: Biri tarih öğretmeni Özer
Yıldırım.“Gül ve Bahçıvan” adını verdiği şiirde güllerinin
kendisini hatırlaması ve aralarındaki iletişimin devam
etmesi için şiirinin son bölümünde:
“Vasiyet eyledim eşime, dostuma
Sarayının bahçıvanıydı diye yazın mezar taşıma
O zaman bilirler güllerim, kabre konulduğumu” diyor.
Uğur Gökmen, “Ben bir Öğretmenim “adını verdiği şiirinde
öğretmeni tanımlıyor ve onun geride bıraktıklarıyla gurur
duyduğunu:
“Ben bir öğretmenim
Vatanı, milleti, bayrağı için çalışan
Geleceği aydınlatan güneş
Ben bir öğretmenim
Ve şimdi gidiyorum
Gidiyorum ama gözüm kaplı
Meşalemi/ Sizlere bırakarak gidiyorum.” mısraları ile
bitiriyor.
Şimdi diyeceksiniz hocam güzel güzel de sen hiç yazmadın mı
öğretmen konulu bir şiir? Doğrusunu söylemek gerekirse 35
yıllık meslek hayatımda oturup da öğretmeni, öğrencilerimi
veya okulu konu edinen şiir yazmadım. Gerçi öğrencilerimi 24
Kasımlarda öğretmenlik konusunu işleyen şiirler yazmaları
için teşvik ettim. Onlara yardımcı olmaya çalıştım; ama
kendim yazmadım. Şu “Manas Şiir Günleri” yok mu? Konulu şiir
dendi ya! Beni de oturttu iki şiir yazdırttı. Birisi
“Öğretmen” adını taşıyor bu şiirimi başta emekli öğretmen
Emin Akış olmak üzere bütün öğretmenlere ithaf ediyorum.
BEN ÖĞRETMENİM
Ben öğretmenim;
Düşüncelerim,
Pınar suyundan öte.
Sevgim: Hem katığım hem ekmeğim.
İlmin gergefinde ilmik ilmik
Can dokur,
Can örerim.
Ben öğretmenim;
Renkler, güzelliklerim.
Aydınlık derim, ışık derim.
Dostluk için, barış için,
Can kafesimde
Ak kanatlı
Güvercinler beslerim.
Ben öğretmenim;
Bulutlanınca gözleri Mehmet’imin,
Üzüntüsünü
Ta yüreğimde duyar
Hissederim.
Mutluluğum:
Bakışlarındadır Ayşe’min.
Ben öğretmenim;
Bulut olur,
Yağmur olurum.
Anadolu’mun
En ücra köşelerinde açan
Kır çiçeklerini
Can suyumla sular,
Umutlarımla beslerim.
Ben öğretmenim;
Çaresize çare,
Dalsıza dal olurum.
Yorulurum, kırılırım;
Ama eğilmem.
Haksızlığa, adaletsizliğe, zulme, zalime
Boyun eğmem, eğemem.
Yanlışa doğru demem, diyemem
Ben öğretmenim;
Doğruluktur, güzelliktir,
İyiliktir, erdemlerim.
İnsandır, insanlıktır
Önceliklerim.
Gül gönüllerdir hedefim.
Gecenin şerrinden korktuğu için,
Aydınlığa sevdalıdır gözlerim.
Ben öğretmenim;
Göynük’te Akşemsettin
Aziziye’de Nene Hatun
Maraş’ta Şahin’dir gözlerim.
Çanakkale içinde Aynalı Çarşı
Sivrihisar’da Taptuk Emre
Anafartalar’da Mustafa Kemal’im.
Ben öğretmenim;
Çocuklarını ülkemin
Vatanları için
Milletleri için
Bağımsızlıkları için bezerim.
Dillerini
Kültürlerini
Al, beyaz renkle süslerim.
Ben öğretmenim;
Kavak ağaçları boyu,
Gülsün diye öğrencilerim;
Peygamberlik mesleğidir,
Mesleğim derim.
Bütün dertlerimi içime gömer,
Her çileye göğüs gererim.
Ben öğretmenim;
Güneşe dönüktür yüzüm,
Hep ona yürür, ona koşarım.
Kalıncaya kadar,
Ayaklarımda derman
Gözümde ferim
Ben öğretmenim;
Bırakacağım bayrağı
Öğrencilerimin
İleriye hep ileriye
Taşıyacaklarından eminim.
Öğrencilerim,
Canlarım benim.
Her biri vatan toprağı kadar aziz
Can çiçeklerim.
Sizde bu inancı gördükçe
Açık gitmez gözlerim.
Ben öğretmenim.
Manas olarak, öğretmenlerimizin “Öğretmenler Günü” nü en
içten dilekleriyle kutluyor, ebediyete intikal edenlere
Allah’tan rahmet; yaşayanlara sağlık ve esenlikler
diliyoruz.